Spor müellifleri Trabzonspor-Fatih Karagümrük maçını kıymetlendirdi

amerikali

Yeni Üye
ERMAN TOROĞLU – FITIK EDERLER

90 dakika bittiğinde hangi grup kazansa başkasına yazık olurdu. Lakin şu var. Volkan Demirel ekibini Abdullah Avcı’ya nazaran daha düzgün hazırlamış. Trabzon’da bu biçimde bir seyircinin önünde lakin bu biçimde futbol oynanırdı. Pekala Avcı, rakibinin bu biçimde oynayacağını biliyordu. O ne yapmış? Maalesef kadrosu düzgün hazırlamamış.


Trabzon birinci yarıda fazlaca ağır oynadı ikinci yarıda ise gaza bastı. Lakin rakip defansın içine girerek çalım atıp gol atacak alanı bulamadığı için fazla durum olmadı. Tamam baskılı gözüktüler yeterli hoş de baskılı oldukları anlarda Karagümrük’ün iki topu direkten döndü.


Puan farkını bu kadar açarken Trabzonspor ya defansı ya da hamlesi güzel yapıyordu. Son 4-5 maçtır ne atağı ne de defansı güzel yapıyorlar. Bu işin aması fakatı yok. Birinden birini düzgün yapacaksın. İkisini de yapsan eksiksiz oluyor.


ERMAN TOROĞLU – FITIK EDERLER

90 dakika bittiğinde hangi ekip kazansa başkasına yazık olurdu. Lakin şu var. Volkan Demirel ekibini Abdullah Avcı’ya bakılırsa daha güzel hazırlamış. Trabzon’da bu biçimde bir seyircinin önünde lakin bu biçimde futbol oynanırdı. Pekala Avcı, rakibinin bu biçimde oynayacağını biliyordu. O ne yapmış? Maalesef ekibi düzgün hazırlamamış.


Trabzon birinci yarıda epeyce ağır oynadı ikinci yarıda ise gaza bastı. Ancak rakip defansın içine girerek çalım atıp gol atacak alanı bulamadığı için fazla durum olmadı. Tamam baskılı gözüktüler düzgün hoş de baskılı oldukları anlarda Karagümrük’ün iki topu direkten döndü.


Puan farkını bu kadar açarken Trabzonspor ya defansı ya da atağı âlâ yapıyordu. Son 4-5 maçtır ne atağı ne de defansı uygun yapıyorlar. Bu işin aması fakatı yok. Birinden birini âlâ yapacaksın. İkisini de yapsan harika oluyor.


Dün gece sahanın en yeterli adamı Halil Umut Meler’di. Penaltı konumunda evvel ceza alanı ortasında mi haricinde mı olduğunu kestiremedi. Penaltıya hakikat gitti daha sonra doğruyu buldular. VAR esasen bunun için var. Türkiye’de bu VAR ile AVAR’da ne rezillikler olmuş yeni ortaya çıkıyor. Aslında bu olaylara bir kitap yazılabilir birebir vakitte ibretlik olur.


Halil Umut Meler’in sakin, kendinden emin epey güzel bir beden lisanı var. Dürüst düdükler çalıyor. Düşünün aylardır Türkiye’de hakem rezilliği yaşanıyor. Yalnız alanda değil VAR odalarında da.


Trabzonspor şampiyon olacak o denli gözüküyor fakat izleyicisini fıtık ederek. Demek ki puan farkı bu kadar olmasa Avcı’nın grubu kemanın telleri üzere gerilecek. 5. dakikada oyuna giren Yusuf Erdoğan’ı ikinci yarı başlarken teknik mecburilik olarak mı değiştirdi. Yoksa sarı kart aldığı için ekip 10 kişi kalmasın diye önlem için mi değiştirdi?


Dün gece sahanın en yeterli adamı Halil Umut Meler’di. Penaltı durumunda evvel ceza alanı ortasında mi haricinde mı olduğunu kestiremedi. Penaltıya yanlışsız gitti daha sonra doğruyu buldular. VAR aslına bakarsan bunun için var. Türkiye’de bu VAR ile AVAR’da ne rezillikler olmuş yeni ortaya çıkıyor. Aslında bu olaylara bir kitap yazılabilir tıpkı vakitte ibretlik olur.


Halil Umut Meler’in sakin, kendinden emin hayli yeterli bir beden lisanı var. Dürüst düdükler çalıyor. Düşünün aylardır Türkiye’de hakem rezilliği yaşanıyor. Yalnız alanda değil VAR odalarında da.


Trabzonspor şampiyon olacak o denli gözüküyor lakin izleyicisini fıtık ederek. Demek ki puan farkı bu kadar olmasa Avcı’nın grubu kemanın telleri üzere gerilecek. 5. dakikada oyuna giren Yusuf Erdoğan’ı ikinci yarı başlarken teknik mecburilik olarak mı değiştirdi. Yoksa sarı kart aldığı için grup 10 kişi kalmasın diye önlem için mi değiştirdi?


YUNUS EMRE SEL – BİRAZ SÜKUNET

İçeride oynanan ve 45 dakikası beklentinin fazlaca uzağında kalan 10. maç tahminen de. Birinci yarı boyunca Trabzonspor’un bir şeyler oynuyor üzere görünüp paslanmış bir çember etrafında dönüp duruşunu seyrettik. Bu tip maçları sorumluluk alan futbolcuların fark yaratmasıyla oynarsınız.


Birinci yarıda sakatlanan Hüseyin’in yerine oyuna giren Yusuf, daha sonradan dahil olan Koita, sorumluluktan kaçan bir anlayış sergilediler. Kullanılan sayısız köşe vuruşunda hiç bir farklı tertip denenmedi. Hareketsiz Cornelius da, hareketli Djaniny de yalnız ve kayıptı Karagümrük savunması içinde.


Oyunun üçüncü bir göz istediği anda sahneye Hamsik çıktı. Kolaycılık yapmak yerine sorumluluk alarak Visca’yı gördü. Durum da golle sonuçlandı. Nwakaeme, 2. yarı başında biraz tempo yapsa da daha sonra bir daha kendi oyununun gölgesinde serinledi. meğer oyun öteki bir fedakarlık istiyordu ve bu fedakarlığı yapabilen her şeyiyle Hugo ve Hamsik yaptılar.


YUNUS EMRE SEL – BİRAZ SÜKUNET

İçeride oynanan ve 45 dakikası beklentinin fazlaca uzağında kalan 10. maç tahminen de. Birinci yarı boyunca Trabzonspor’un bir şeyler oynuyor üzere görünüp paslanmış bir çember etrafında dönüp duruşunu seyrettik. Bu tip maçları sorumluluk alan futbolcuların fark yaratmasıyla oynarsınız.


Birinci yarıda sakatlanan Hüseyin’in yerine oyuna giren Yusuf, daha sonradan dahil olan Koita, sorumluluktan kaçan bir anlayış sergilediler. Kullanılan sayısız köşe vuruşunda hiç bir farklı tertip denenmedi. Hareketsiz Cornelius da, hareketli Djaniny de yalnız ve kayıptı Karagümrük savunması içinde.


Oyunun üçüncü bir göz istediği anda sahneye Hamsik çıktı. Kolaycılık yapmak yerine sorumluluk alarak Visca’yı gördü. Konum da golle sonuçlandı. Nwakaeme, 2. yarı başında biraz tempo yapsa da daha sonra bir daha kendi oyununun gölgesinde serinledi. meğer oyun diğer bir fedakarlık istiyordu ve bu fedakarlığı yapabilen her şeyiyle Hugo ve Hamsik yaptılar.


Ayrıyeten Trabzonspor’un, tek aksiyonu kontratak olan Karagümrük’e karşı yaptığı faul sayısı da düşündürücüydü. Abdullah Avcı da maç boyunca gergindi. Bu yalnızca alandaki oyundan değil, yüz sözlerinden de muhakkaktı. Şu an Trabzonspor’un muhtaçlığı olan şey sükunet ve akıl. Ve de özeleştiri.


Bir kelamımız de taraftara. Daima “hakkımız yeniyor” serzenişi yükseliyor ancak aksiyon anında sessizlik rutinleri hiç değişmiyor. Kadro kimi vakit önder üzere oynamayabilir. bu biçimde anlarda taraftar, şampiyon bir kadronun taraftarı olduğunu göstermeli. Yalnızca kendi oyuncularına değil, rakibe ve hakemlere de.


REHA KAPSAL – SABIRLI VE SAKİN

Trabzonspor için geri sayım başlamışken, Karagümrük üzere ligde ne üst taraflara ne de alt taraflarla kontağı kalmamış, amaçsız orta sıralarda bir kadroya karşılaşmak hiç de kolay değil. şüphesiz maçın emsalsiz favorisi bordo-mavililerdi.


Ayrıyeten Trabzonspor’un, tek aksiyonu kontratak olan Karagümrük’e karşı yaptığı faul sayısı da düşündürücüydü. Abdullah Avcı da maç boyunca gergindi. Bu yalnızca alandaki oyundan değil, yüz tabirlerinden de aşikardı. Şu an Trabzonspor’un muhtaçlığı olan şey sükunet ve akıl. Ve de özeleştiri.


Bir kelamımız de taraftara. Daima “hakkımız yeniyor” serzenişi yükseliyor lakin aksiyon anında sessizlik rutinleri hiç değişmiyor. Grup kimi vakit başkan üzere oynamayabilir. bu biçimde anlarda taraftar, şampiyon bir ekibin taraftarı olduğunu göstermeli. Yalnızca kendi oyuncularına değil, rakibe ve hakemlere de.


REHA KAPSAL – SABIRLI VE SAKİN

Trabzonspor için geri sayım başlamışken, Karagümrük üzere ligde ne üst taraflara ne de alt taraflarla teması kalmamış, amaçsız orta sıralarda bir ekibe karşılaşmak hiç de kolay değil. olağan olarak maçın emsalsiz favorisi bordo-mavililerdi.


Birinci devrede temposuz, ağır oynanan, fazlaca pas kusuru yapan, iki kenar bekini genişlikte aldıran derinliğe yollamayan, stoperlerin fazlaca yatay ve geriye pas yaptığı bir tablo izledik. Orta alandaki oyun senkronize olamadı. Atak kombinasyonlarında Karagümrük’ün topu Fırtına’ya bırakıp kendi yarı alanında set hamlesine itmesi ve bunla ilgili yanlışsız atak çeşitliliğinin ortaya çıkmaması, oyun hareketliliğinin eksikliği, bordo-mavililer ismine boşa geçmiş bir 45 dakika olarak görüldü.


2. devredeki Ömür ve Nwakaeme atağı, öteki oyuncuların da birinci devreye bakılırsa oyun hareketsizliğini ve temposuzluğunu giderdi. Trabzonspor oyunu güzelce Karagümrük ceza alanı içine yığan imajıyla, atak sürekliliği sağladığı üzere, son haftalardaki yakalayamadığı oyun standardını da yakalamış oldu.


Pas akışı, top rakipteyken yapılan hakikat baskılar, gerçek presler, kazanılan ikinci toplar, savunma beklerinin daha derinde top almaları, sayısal daha fazla oyuncunun ceza alanı içine girmesi; bordo-mavililerin golü bulmasını sağladı. Biraz daha son vuruşlarda ve final paslarında dikkatli olsalardı, maçı da epeyce rahat kazanırlardı.


Birinci devrede temposuz, ağır oynanan, hayli pas yanlışı yapan, iki kenar bekini genişlikte aldıran derinliğe yollamayan, stoperlerin fazlaca yatay ve geriye pas yaptığı bir tablo izledik. Orta alandaki oyun senkronize olamadı. Hamle kombinasyonlarında Karagümrük’ün topu Fırtına’ya bırakıp kendi yarı alanında set atağına itmesi ve bunla ilgili gerçek hamle çeşitliliğinin ortaya çıkmaması, oyun hareketliliğinin eksikliği, bordo-mavililer ismine boşa geçmiş bir 45 dakika olarak görüldü.


2. devredeki Ömür ve Nwakaeme atağı, öteki oyuncuların da birinci devreye bakılırsa oyun hareketsizliğini ve temposuzluğunu giderdi. Trabzonspor oyunu güzelce Karagümrük ceza alanı içine yığan manzarasıyla, atak sürekliliği sağladığı üzere, son haftalardaki yakalayamadığı oyun standardını da yakalamış oldu.


Pas akışı, top rakipteyken yapılan yanlışsız baskılar, gerçek presler, kazanılan ikinci toplar, savunma beklerinin daha derinde top almaları, sayısal daha fazla oyuncunun ceza alanı içine girmesi; bordo-mavililerin golü bulmasını sağladı. Biraz daha son vuruşlarda ve final paslarında dikkatli olsalardı, maçı da hayli rahat kazanırlardı.


Oyun manasında iki tane farklı devre yaşayan Trabzonspor’un, ister istemez puan farkının oluşturduğu rehavetle birlikte, oyundaki iniş çıkışları yaşaması son haftalardaki alınan puan ve oynanan oyunun göstergesiydi.


Başkan Trabzonspor buradan şampiyonluğu vermeyecektir. Yalnızca süreci biraz daha öteledi. Tribünlerin coşkusu, kentin isteği, futbolcuların da isteğiyle özlenen ve hak edilen şampiyonluk kesinlikle gelecektir. Taraftarlar, şampiyonluğu kutlamak için biraz daha sabırlı ve sakin olacak. Tüm yapmaları gereken bu.


Oyun manasında iki tane farklı devre yaşayan Trabzonspor’un, ister istemez puan farkının oluşturduğu rehavetle bir arada, oyundaki iniş çıkışları yaşaması son haftalardaki alınan puan ve oynanan oyunun göstergesiydi.


Önder Trabzonspor buradan şampiyonluğu vermeyecektir. Yalnızca süreci biraz daha öteledi. Tribünlerin coşkusu, kentin dileği, futbolcuların da isteğiyle özlenen ve hak edilen şampiyonluk kesinlikle gelecektir. Taraftarlar, şampiyonluğu kutlamak için biraz daha sabırlı ve sakin olacak. Tüm yapmaları gereken bu.