canvade
Yeni Üye
Çocuklar hayatları boyunca kullanacakları birfazlaca alışkanlığı edinirler. Bunlardan biri de beslenme alışkanlığıdır. bu vakitte “çocukların beslenme alışkanlıkları; ailenin toplumsal ve ekonomik durumu, eğitim seviyesi, alışkanlıkları, gelenek ve nazarannekleri, etraf şartları üzere epeyce çeşitli etkenlerin etkileşimi ile oluşur.” ve bu vakitte kazanılan istikrarlı beslenme alışkanlığı hem çocukların büyümeleri için gerekli enerjiyi ve kaloriyi almalarını, tıpkı vakitte onların hastalıklara karşı dirençli ve sağlıklı olmalarını sağlar. Anne babaların çocuklara karşı genel olarak halleri onların bütün davranışlarını etkilediği üzere yeme tavırlarını da tesirler. ötürüsıyla yemek konusunda çocukların davranışlarında görülen bir değişimin epey farklı sebepleri olabilir. Yemek konusunda bir sorun var ise evvel sebebinin ne olabileceği araştırılmalıdır.
Çocukların sağlıklı beslenmesi için dört besin kümesinde bulunan çeşitli besinlerden kâfi ölçülerde ve istikrarlı bir biçimde tüketmeleri gerekmektedir. Süt kümesinde yer alan süt, yoğurt, et kümesinde yer alan et, tavuk, yumurta, peynir, kuru baklagiller, zerzevat ve meyve kümesi ve tahıl kümesine giren ekmek, bulgur, makarna, pirinç vb. besinlerin her öğünde kâfi ölçülerde tüketilmesi önerilmektedir.
Çocukların bilhassa kemik ve diş gelişimi için günde 2-3 su bardağı kadar süt yahut yoğurt, 1 kibrit kutusu kadar beyaz peynir tüketmeleri kıymetlidir. Günlük beslenme planı içine yüksek kaliteli proteinlerden 1 yumurta, 500 ml süt yahut yoğurt, 1 köfte kadar et yahut 1 porsiyon kurubaklagiller tüketiliyorsa çocuk için protein alımı kafidir.
Çocuklar için en kıymetli öğün kahvaltıdır. Bütün gece süren açlıktan daha sonra, bedenimiz ve beynimiz güne başlamak için güce ihtiyaç duymaktadır. Çocukların her sabah tertipli olarak kahvaltı yapma alışkanlığı kazanmalarına ihtimam gösterilmelidir. Peynir, haşlanmış yumurta, taze meyve suyu, birkaç dilim ekmek yahut 1 bardak süt, poğaça, mandalina çocuklar için kâfi ve istikrarlı bir kahvaltı örneğidir.
Gün uzunluğu fizikî ve zihinsel performansın en üst seviyede tutulabilmesi, nizamlı olarak orta ve ana öğünlerin tüketilmesi ile mümkündür. Bu niçinle, öğün atlanmamalıdır. Günlük tüketilecek besinlerin 3 ana, 2 orta öğünde alınması en uygun olanıdır.
Yüksek oranda şeker ve şekerli besinler çocukların beslenmesi için olumlu değildir. Şeker alımı ile iştahsızlık ve diş çürümeleri içinde sıkı bir münasebet vardır. Bu riski azaltmak yahut en aza indirmek için şekerli içeceklerin, tatlıların, bisküvi, çikolata üzere besinlerin fazla tüketilmemesi bilhassa orta öğünlerde çocuklara verilmemesi bu besinler yerine taze meyvelerin tüketilmesi önerilmektedir.
Yetişkinlere ve okul çağındaki çocuklara kıyasla okul öncesi çocukların beslenmesinde şeker besinlerle alınan gücün epey daha fazlasını sağlar. Yüksek oranda şeker tüketen çocukların beslenmelerine bakıldığında asıl şeker kaynağının meyveli şekerler, hazır meyve suları, kolalı içecekler oluşturmaktadır. Bu içecekler yerine taze sıkılmış meyve suları, süt, ayran vb. içeceklerin tüketimi tercih edilmelidir.
Sağlıklı ömür için çocuklara el yıkama ve diş fırçalama alışkanlığının kazandırılması fazlaca değerlidir. Kirli eller, sıradan bir soğuk algınlığından ölümcül hastane enfeksiyonlarına kadar bir fazlaca hastalığın sebebi olabilmektedir. Bu niçinle çocuklara, bilhassa yemek yemedilk evvel ve daha sonra, tuvalete girdikten daha sonra, dışarıda oyun oynadıktan daha sonra, dışarıdan konuta gelince ellerini, ılık akan su altında sabun ile uygunca ovuşturarak yıkamaları konusunda alışkanlık kazandırılması gerekmektedir.
Çocuğun her istediğini yaparak ona yemek yedirmeye çalışmayın. Çocuğa çok ilgi göstermek, sonsuz müsamaha, onun isteklerine boyun eğmek, ne istiyorsa yapmak, vermek üzere davranışlar çocuğa uygunluk değil kötülüktür. Sınırsız müsamaha ile, ölçülü, istikrarlı bir kişilik yapısı gelişemez.
Çocuğu eğlendirerek yedirmeye çalışmayın. Müzik söyleyerek, dans ederek, televizyon seyrettirerek, peşinde dolaşarak ya da gibisi hareketlerle ilgisini öbür istikametlere kaydırma yoluyla çocuğa yemek yedirmeğe çalışmak gerçek değildir.
Yemeği çabuk bitirmesi için tez etmeyin ya da oyalanmasına müsaade vermeyin. Çocuk yemek yerken epey tez ettirmek ya da gereksiz yere oyalanmasına göz yummak uygun bir tavır değildir.
Çocuk yemek yerken onu bir yarış içine sokmayın ve öteki çocuklarla kıyas yapmayın. Kâfi yemediği için öbür çocuklardan cılız ve çelimsiz olduğunu, öbür çocukların güzel yediğini söylemek, kıskançlık duyurarak yedirmeye çalışmak üzere davranışlar yanlıştır.
Çocukların sağlıklı beslenmesi için dört besin kümesinde bulunan çeşitli besinlerden kâfi ölçülerde ve istikrarlı bir biçimde tüketmeleri gerekmektedir. Süt kümesinde yer alan süt, yoğurt, et kümesinde yer alan et, tavuk, yumurta, peynir, kuru baklagiller, zerzevat ve meyve kümesi ve tahıl kümesine giren ekmek, bulgur, makarna, pirinç vb. besinlerin her öğünde kâfi ölçülerde tüketilmesi önerilmektedir.
Çocukların bilhassa kemik ve diş gelişimi için günde 2-3 su bardağı kadar süt yahut yoğurt, 1 kibrit kutusu kadar beyaz peynir tüketmeleri kıymetlidir. Günlük beslenme planı içine yüksek kaliteli proteinlerden 1 yumurta, 500 ml süt yahut yoğurt, 1 köfte kadar et yahut 1 porsiyon kurubaklagiller tüketiliyorsa çocuk için protein alımı kafidir.
Çocuklar için en kıymetli öğün kahvaltıdır. Bütün gece süren açlıktan daha sonra, bedenimiz ve beynimiz güne başlamak için güce ihtiyaç duymaktadır. Çocukların her sabah tertipli olarak kahvaltı yapma alışkanlığı kazanmalarına ihtimam gösterilmelidir. Peynir, haşlanmış yumurta, taze meyve suyu, birkaç dilim ekmek yahut 1 bardak süt, poğaça, mandalina çocuklar için kâfi ve istikrarlı bir kahvaltı örneğidir.
Gün uzunluğu fizikî ve zihinsel performansın en üst seviyede tutulabilmesi, nizamlı olarak orta ve ana öğünlerin tüketilmesi ile mümkündür. Bu niçinle, öğün atlanmamalıdır. Günlük tüketilecek besinlerin 3 ana, 2 orta öğünde alınması en uygun olanıdır.
Yüksek oranda şeker ve şekerli besinler çocukların beslenmesi için olumlu değildir. Şeker alımı ile iştahsızlık ve diş çürümeleri içinde sıkı bir münasebet vardır. Bu riski azaltmak yahut en aza indirmek için şekerli içeceklerin, tatlıların, bisküvi, çikolata üzere besinlerin fazla tüketilmemesi bilhassa orta öğünlerde çocuklara verilmemesi bu besinler yerine taze meyvelerin tüketilmesi önerilmektedir.
Yetişkinlere ve okul çağındaki çocuklara kıyasla okul öncesi çocukların beslenmesinde şeker besinlerle alınan gücün epey daha fazlasını sağlar. Yüksek oranda şeker tüketen çocukların beslenmelerine bakıldığında asıl şeker kaynağının meyveli şekerler, hazır meyve suları, kolalı içecekler oluşturmaktadır. Bu içecekler yerine taze sıkılmış meyve suları, süt, ayran vb. içeceklerin tüketimi tercih edilmelidir.
Sağlıklı ömür için çocuklara el yıkama ve diş fırçalama alışkanlığının kazandırılması fazlaca değerlidir. Kirli eller, sıradan bir soğuk algınlığından ölümcül hastane enfeksiyonlarına kadar bir fazlaca hastalığın sebebi olabilmektedir. Bu niçinle çocuklara, bilhassa yemek yemedilk evvel ve daha sonra, tuvalete girdikten daha sonra, dışarıda oyun oynadıktan daha sonra, dışarıdan konuta gelince ellerini, ılık akan su altında sabun ile uygunca ovuşturarak yıkamaları konusunda alışkanlık kazandırılması gerekmektedir.
Çocuğun her istediğini yaparak ona yemek yedirmeye çalışmayın. Çocuğa çok ilgi göstermek, sonsuz müsamaha, onun isteklerine boyun eğmek, ne istiyorsa yapmak, vermek üzere davranışlar çocuğa uygunluk değil kötülüktür. Sınırsız müsamaha ile, ölçülü, istikrarlı bir kişilik yapısı gelişemez.
Çocuğu eğlendirerek yedirmeye çalışmayın. Müzik söyleyerek, dans ederek, televizyon seyrettirerek, peşinde dolaşarak ya da gibisi hareketlerle ilgisini öbür istikametlere kaydırma yoluyla çocuğa yemek yedirmeğe çalışmak gerçek değildir.
Yemeği çabuk bitirmesi için tez etmeyin ya da oyalanmasına müsaade vermeyin. Çocuk yemek yerken epey tez ettirmek ya da gereksiz yere oyalanmasına göz yummak uygun bir tavır değildir.
Çocuk yemek yerken onu bir yarış içine sokmayın ve öteki çocuklarla kıyas yapmayın. Kâfi yemediği için öbür çocuklardan cılız ve çelimsiz olduğunu, öbür çocukların güzel yediğini söylemek, kıskançlık duyurarak yedirmeye çalışmak üzere davranışlar yanlıştır.