dunyadan
Aktif Üye
Lübnan’ın Mutfak Geleneklerini Savunan Adamla Tanışın
Lübnanlı sosyal girişimci Kamal Mouzawak, ülkesinin mutfak mirasını savunmaya ve onu yaşatan insanları güçlendirmeye başladığından beri, erişimini yurtdışında genişletmeyi hayal etti. Ama böyle zorlu koşullar altında bunun olmasını asla beklemiyordu.
2004 yılında Beyrut’ta açtığı Lübnan’daki ilk çiftçi pazarı olan Souk El Tayeb, 52 yaşındaki insani yardım kuruluşunu küresel gıda haritasına yerleştirdi. Bu, topluluk sosyal yardım ve misafirhanelerinden Lübnan’ın farklı bölgelerinden kadınların her gün köylerinden yemek pişirmek için geldiği Tawlet adlı bir dizi restorana kadar ülke çapındaki diğer projelere ilham verdi. Toplamda, Bay Mouzawak, mülteciler de dahil olmak üzere 500’den fazla kadının, kuruluşunun proje ve programlarında eğitildiğini ve istihdam edildiğini tahmin ediyor.
Ancak Ağustos 2020’de Beyrut limanındaki ölümcül patlama her şeyi alt üst etti. Ortağı, Paris merkezli moda tasarımcısı Rabih Kayrouz, patlamanın yol açtığı beyin kanaması nedeniyle hastanede tedavi görürken, Bay Mouzawak, evlerinin, şehirlerinin ve yaklaşık yirmi yıldır büyümek için harcadığı işlerinin yıkımıyla karşı karşıya kaldı.
Neredeyse bir gecede, o ve ekibi, İspanyol-Amerikalı şef José Andrés’in kar amacı gütmeyen World Central Kitchen’ı ile ortaklaşa, her şeyini kaybeden sakinleri beslemek, hastane personelinin binlerce yaralıyla ilgilenmesi ve kurtarma görevlilerinin aranması için bir acil durum mutfağı oluşturdu. hayatta kalanlar. Tawlet’in tüm lokasyonları kapalıyken (ve bir misafirhane dışında hepsi), 200.000 dolarlık bağış sayesinde limanın karşısındaki bir alanı yeniden inşa edebildi. Bugün, yaklaşık 100 işçiden oluşan ekibinin Souk el Tayeb’i ve Tawlet’in bir ileri karakolunu, ayrıca bir bakkal ve günde 2.000 öğün yemek servis eden daimi bir topluluk mutfağını işlettiği yer.
Bay Mouzawak’ın iş ortağı Christine Codsi önderliğinde bu operasyon devam ederken, Bay Mouzawak, Fransa’da 11. bölgede bu ay açılan bir kantin ve bakkal olan Tawlet Paris ile yeniden inşa ediyor.
Restoranın açılış haftasında Bay Mouzawak, bir pazardan birçok pazara yolculuğunu, eski bir Fransız mandası olan Lübnan’dan ayrılma konusundaki hislerini ve yemeklerin nasıl birleşebileceğini anlattı.
Konuşma, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Souk el Tayeb’i başlattığınızda hedefiniz neydi?
Dünyayı değiştirmeye çalışıyordum. Hala dünyayı değiştirmek istiyorum! Bunu yapmaya karar verdiğimden değil, sadece bir akışı takip ettim. Hayatımda yaptığım hiçbir şey uzun vadeli planlarla olmadı. Savaş sırasında Lübnan, her biri diğerinden erişilemeyen küçük parçalara bölündü. Ama savaş bitince bütün ülke açıldı. Lübnan hakkında bir rehber kitap yazmak için bir yıldan fazla seyahat ettim ve adını duyduğum ama asla ziyaret edemediğim bu ülkeyi keşfettim. Sadece doğal güzelliğine değil, tanıştığım insanlar arasındaki bağa da hayran kaldım. Hristiyan, Müslüman veya Dürzi fark etmez hepimiz aynıydık. Kolları açık insanlarla tanışmaya gittim ve onların kolları daha da genişti. Daha sonra seyahat ve yemek hakkında yazdım, makrobiyotikler ve yavaş yemek hakkında bilgi edindim, Slow Food organizasyonunun yönetim kuruluna birkaç yıl katıldım ve yemeğin bir araya gelmenin yolu olduğunu biliyordum.
Neden bir çiftçi pazarı?
Lübnan için her zaman Trabzon’da ziyaret ettiğim, sadece kadın çiftçilerin olduğu bir çiftçi pazarı hayal etmişimdir. Bahçelerinde ne varsa getirirler veya toplarlar. Çok basit. Nereye gidersem gideyim, çiftçi pazarlarını ziyaret ediyorum çünkü insanları orada keşfediyorsunuz. Ürünler, onları yetiştiren insanlar olmadan var olamazdı. Tawlet ile aynı fikirdi. Bir restoranın arkasında ne var? Malzemeleri yetiştiren, size getiren, temizleyen, pişiren ve servis eden insanlar. Yaptığım her şey kapsayıcı insani gelişme ve iyileştirme ile ilgili.
Sence neden havalandı?
Belki de insanların gözden kaçırdığı bir şeyle konuştuğumuz için: Sadelik, özgünlük ve gerçek. Tüm hikaye anlatımı ve pazarlama olmadan yemekti. Yiyeceklerini satan bir kişi ve hepsi bu. Ayrıca çatışmalar sırasında bile Souk el Tayeb’i çalıştırmayı asla bırakmadık. Bizim için direniş savaşmıyordu, direniş ne olursa olsun çiftçinin pazarını elinde tutuyordu. Çünkü üreticiler cumartesi günü satmadıysa, gelecek hafta için paraları yoktu.
Son kargaşa operasyonunuzu nasıl değiştirdi?
Çok sert oldu. Patlama, pandemi ve ekonomik çöküş nedeniyle tamamen yeni bir bağlamla uğraşıyorduk. Asgari ücret ayda 450 dolardan – çok değil ama bir miktar – ayda 20 dolara çıktı. Bu süre zarfında çok şey kaybettik. Patlama sırasında resmen imza atmadığımız yeni alanımız, artık ortak mutfak da dahil olmak üzere her şeyi yürüttüğümüz yer. Ekim 2020’ye kadar çalışma tamamlandı ve insanlar kaosun ortasındaki bu parlak yeni yeri bir umut ışığı olarak gördüler. Ama her gün zor.
Bu deneyim evle olan ilişkinizi nasıl değiştirdi?
Beni Lübnan yaptı – bu benim köklerim, bu benim kokum, dilimdeki tat, bu benim ailem, bu benim ruhum. Ama aynı zamanda istismarcı bir ebeveyn veya partnerle yaşamak gibiydi: onlara bir, iki, 72 kez durmalarını söylüyorsunuz ve durmadıklarında, uzaklaşmanız gerektiğini biliyorsunuz. Ben de öyle yaptım.
İşiniz bir tür aktivizm oldu. Yiyecekler hala değişime neden olabilir mi?
Bence her şey aktivizm olmalı. Her eylem, dünyayı daha iyi bir yer haline getirme niyetiyle yapılmalıdır. Yemek ortak nokta. en çok ne yaparsın Sen ye. En fazla etkiye sahip olabilecek en çok yaptığımız şeydir. Ve karşıt inançlara ve geçmişlere sahip insanları nasıl bir araya getirebileceğini ilk elden gördüm. Farklılıklar mutfakta önemli değil.
Uzun yıllar Beyrut ve Paris arasında gidip geldiniz. Paris size ne sunuyor?
Paris’e her zaman bir terapi olarak geldim. Sadece şifa veren güzelliği için değil, aynı zamanda düzen duygusu için. Her şeyin kavga olduğu bir ormandan geliyorum. Zamanla, bu seni yorar. Ama aynı zamanda her zaman Tawlet modelini Lübnan’ın dışına taşımak istemişimdir. İlk başta Fransız yöresel mutfaklarına odaklanan bir mekan düşündüm ama en iyi bildiğim şey orijinal Tawlet. Lübnan için daha fazlasını yapma görevimiz vardı ve bunu Paris’te yapmak benim için çok açıktı.
Çalışmadığınız zamanlarda Paris’te nereye gidersiniz?
Palais Royal’in bahçelerindeki orta çeşmede ayaklarım yukarıda şekerleme yapmayı severim. Ama nereye gidersem gideyim bu şehrin güzelliği beni besliyor. Güzellik, özellikle günümüzde önemlidir. Ruhu besler.
Lindsey Tramuta yazarıdır “Yeni Paris” ve “Yeni Parisienne”
52 Değişen Bir Dünya için Yerler
2022 listesi, dünya genelinde gezginlerin çözümün bir parçası olabileceği yerleri vurgular.
New York Times Travel’ı Takip Edin açık , Twitter ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun bir sonraki tatiliniz için daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 2022 için 52 Yer listesi .
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Lübnanlı sosyal girişimci Kamal Mouzawak, ülkesinin mutfak mirasını savunmaya ve onu yaşatan insanları güçlendirmeye başladığından beri, erişimini yurtdışında genişletmeyi hayal etti. Ama böyle zorlu koşullar altında bunun olmasını asla beklemiyordu.
2004 yılında Beyrut’ta açtığı Lübnan’daki ilk çiftçi pazarı olan Souk El Tayeb, 52 yaşındaki insani yardım kuruluşunu küresel gıda haritasına yerleştirdi. Bu, topluluk sosyal yardım ve misafirhanelerinden Lübnan’ın farklı bölgelerinden kadınların her gün köylerinden yemek pişirmek için geldiği Tawlet adlı bir dizi restorana kadar ülke çapındaki diğer projelere ilham verdi. Toplamda, Bay Mouzawak, mülteciler de dahil olmak üzere 500’den fazla kadının, kuruluşunun proje ve programlarında eğitildiğini ve istihdam edildiğini tahmin ediyor.
Ancak Ağustos 2020’de Beyrut limanındaki ölümcül patlama her şeyi alt üst etti. Ortağı, Paris merkezli moda tasarımcısı Rabih Kayrouz, patlamanın yol açtığı beyin kanaması nedeniyle hastanede tedavi görürken, Bay Mouzawak, evlerinin, şehirlerinin ve yaklaşık yirmi yıldır büyümek için harcadığı işlerinin yıkımıyla karşı karşıya kaldı.
Neredeyse bir gecede, o ve ekibi, İspanyol-Amerikalı şef José Andrés’in kar amacı gütmeyen World Central Kitchen’ı ile ortaklaşa, her şeyini kaybeden sakinleri beslemek, hastane personelinin binlerce yaralıyla ilgilenmesi ve kurtarma görevlilerinin aranması için bir acil durum mutfağı oluşturdu. hayatta kalanlar. Tawlet’in tüm lokasyonları kapalıyken (ve bir misafirhane dışında hepsi), 200.000 dolarlık bağış sayesinde limanın karşısındaki bir alanı yeniden inşa edebildi. Bugün, yaklaşık 100 işçiden oluşan ekibinin Souk el Tayeb’i ve Tawlet’in bir ileri karakolunu, ayrıca bir bakkal ve günde 2.000 öğün yemek servis eden daimi bir topluluk mutfağını işlettiği yer.
Bay Mouzawak’ın iş ortağı Christine Codsi önderliğinde bu operasyon devam ederken, Bay Mouzawak, Fransa’da 11. bölgede bu ay açılan bir kantin ve bakkal olan Tawlet Paris ile yeniden inşa ediyor.
Restoranın açılış haftasında Bay Mouzawak, bir pazardan birçok pazara yolculuğunu, eski bir Fransız mandası olan Lübnan’dan ayrılma konusundaki hislerini ve yemeklerin nasıl birleşebileceğini anlattı.
Konuşma, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Souk el Tayeb’i başlattığınızda hedefiniz neydi?
Dünyayı değiştirmeye çalışıyordum. Hala dünyayı değiştirmek istiyorum! Bunu yapmaya karar verdiğimden değil, sadece bir akışı takip ettim. Hayatımda yaptığım hiçbir şey uzun vadeli planlarla olmadı. Savaş sırasında Lübnan, her biri diğerinden erişilemeyen küçük parçalara bölündü. Ama savaş bitince bütün ülke açıldı. Lübnan hakkında bir rehber kitap yazmak için bir yıldan fazla seyahat ettim ve adını duyduğum ama asla ziyaret edemediğim bu ülkeyi keşfettim. Sadece doğal güzelliğine değil, tanıştığım insanlar arasındaki bağa da hayran kaldım. Hristiyan, Müslüman veya Dürzi fark etmez hepimiz aynıydık. Kolları açık insanlarla tanışmaya gittim ve onların kolları daha da genişti. Daha sonra seyahat ve yemek hakkında yazdım, makrobiyotikler ve yavaş yemek hakkında bilgi edindim, Slow Food organizasyonunun yönetim kuruluna birkaç yıl katıldım ve yemeğin bir araya gelmenin yolu olduğunu biliyordum.
Neden bir çiftçi pazarı?
Lübnan için her zaman Trabzon’da ziyaret ettiğim, sadece kadın çiftçilerin olduğu bir çiftçi pazarı hayal etmişimdir. Bahçelerinde ne varsa getirirler veya toplarlar. Çok basit. Nereye gidersem gideyim, çiftçi pazarlarını ziyaret ediyorum çünkü insanları orada keşfediyorsunuz. Ürünler, onları yetiştiren insanlar olmadan var olamazdı. Tawlet ile aynı fikirdi. Bir restoranın arkasında ne var? Malzemeleri yetiştiren, size getiren, temizleyen, pişiren ve servis eden insanlar. Yaptığım her şey kapsayıcı insani gelişme ve iyileştirme ile ilgili.
Sence neden havalandı?
Belki de insanların gözden kaçırdığı bir şeyle konuştuğumuz için: Sadelik, özgünlük ve gerçek. Tüm hikaye anlatımı ve pazarlama olmadan yemekti. Yiyeceklerini satan bir kişi ve hepsi bu. Ayrıca çatışmalar sırasında bile Souk el Tayeb’i çalıştırmayı asla bırakmadık. Bizim için direniş savaşmıyordu, direniş ne olursa olsun çiftçinin pazarını elinde tutuyordu. Çünkü üreticiler cumartesi günü satmadıysa, gelecek hafta için paraları yoktu.
Son kargaşa operasyonunuzu nasıl değiştirdi?
Çok sert oldu. Patlama, pandemi ve ekonomik çöküş nedeniyle tamamen yeni bir bağlamla uğraşıyorduk. Asgari ücret ayda 450 dolardan – çok değil ama bir miktar – ayda 20 dolara çıktı. Bu süre zarfında çok şey kaybettik. Patlama sırasında resmen imza atmadığımız yeni alanımız, artık ortak mutfak da dahil olmak üzere her şeyi yürüttüğümüz yer. Ekim 2020’ye kadar çalışma tamamlandı ve insanlar kaosun ortasındaki bu parlak yeni yeri bir umut ışığı olarak gördüler. Ama her gün zor.
Bu deneyim evle olan ilişkinizi nasıl değiştirdi?
Beni Lübnan yaptı – bu benim köklerim, bu benim kokum, dilimdeki tat, bu benim ailem, bu benim ruhum. Ama aynı zamanda istismarcı bir ebeveyn veya partnerle yaşamak gibiydi: onlara bir, iki, 72 kez durmalarını söylüyorsunuz ve durmadıklarında, uzaklaşmanız gerektiğini biliyorsunuz. Ben de öyle yaptım.
İşiniz bir tür aktivizm oldu. Yiyecekler hala değişime neden olabilir mi?
Bence her şey aktivizm olmalı. Her eylem, dünyayı daha iyi bir yer haline getirme niyetiyle yapılmalıdır. Yemek ortak nokta. en çok ne yaparsın Sen ye. En fazla etkiye sahip olabilecek en çok yaptığımız şeydir. Ve karşıt inançlara ve geçmişlere sahip insanları nasıl bir araya getirebileceğini ilk elden gördüm. Farklılıklar mutfakta önemli değil.
Uzun yıllar Beyrut ve Paris arasında gidip geldiniz. Paris size ne sunuyor?
Paris’e her zaman bir terapi olarak geldim. Sadece şifa veren güzelliği için değil, aynı zamanda düzen duygusu için. Her şeyin kavga olduğu bir ormandan geliyorum. Zamanla, bu seni yorar. Ama aynı zamanda her zaman Tawlet modelini Lübnan’ın dışına taşımak istemişimdir. İlk başta Fransız yöresel mutfaklarına odaklanan bir mekan düşündüm ama en iyi bildiğim şey orijinal Tawlet. Lübnan için daha fazlasını yapma görevimiz vardı ve bunu Paris’te yapmak benim için çok açıktı.
Çalışmadığınız zamanlarda Paris’te nereye gidersiniz?
Palais Royal’in bahçelerindeki orta çeşmede ayaklarım yukarıda şekerleme yapmayı severim. Ama nereye gidersem gideyim bu şehrin güzelliği beni besliyor. Güzellik, özellikle günümüzde önemlidir. Ruhu besler.
Lindsey Tramuta yazarıdır “Yeni Paris” ve “Yeni Parisienne”
52 Değişen Bir Dünya için Yerler
2022 listesi, dünya genelinde gezginlerin çözümün bir parçası olabileceği yerleri vurgular.
New York Times Travel’ı Takip Edin açık , Twitter ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun bir sonraki tatiliniz için daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 2022 için 52 Yer listesi .
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.