bilimsel
Üye
ROMA – Avrupa otomobil pazarı yarışa yeniden başladı. Veriler oldukça net: Nisan ayında yüzde +16,1 ve yılın ilk dört ayında +17,2, bu da daha iyi bir fikir edinmek için 4,2 milyondan fazla otomobilin satıldığı anlamına geliyor. Pek çok analistin belirttiği gibi, “motorlu taşıtların üretimi için temel bileşenlerin tedarik durumu” (Centro Studi Promotor) kesinlikle iyileşmeye başlıyor. Tercüme edildiğinde, bu, artık daha fazla ürün bulunabilirliği olduğu anlamına gelir ve böylece pazarın içinden geçmekte olan şeyin talep değil arz krizi olduğunu teyit eder.
Büyük ihtimalle. Ancak gerçek şu ki, araba satın almak isteyenler için bekleme süreleri hala birçok aya sıkışmış durumda: modele bağlı olarak 4’ten 9’a. Belki düzelir ama şimdilik öyle.
Covid’den önce daha fazla araba satıldığına dair olağan ve oldukça gereksiz şikayetlerin ötesinde, asıl sorun başka ve İtalya’yı ilgilendiriyor. Çünkü dünya genelinde otomobil satışlarındaki büyüme yüzdesinin en yüksek olduğu ülke Avrupa ise (Nisan’da +%29,2, ardından Fransa +21,9, Almanya +12,6, Birleşik Krallık + 11,6 ve İspanya +%8,2) tamamen doğruysa Elektriğe ilişkin veriler alt üst oldu. Gerçekten de, beş büyük Avrupa pazarı arasında en düşük payı İtalya alıyor (az da değil): ilk dört ayda İspanya (%4,7), Almanya (%14,3), Fransa (%14,8) karşısında sadece yüzde 3,7 ) ve Birleşik Krallık (15.4).
Bunlar düşündürmesi gereken veriler. Bu veriler kesinlikle altyapıların yeniden doldurulması ve ülke genelinde kullanılabilirlik açısından birçok gecikmenin sonucu: Kuzey İtalya’da yaklaşık %57, Merkezde %22 ve Güney ve Adalarda yalnızca %21. Ama sadece o değil. Çünkü tüm bunlara, defalarca tekrarladığımız gibi, yalnızca kişi başına geliri oldukça yüksek olan ülkelere izin veren (örneğin, içten yanmalı motorlu benzer modellerden ortalama olarak yüzde 30 daha fazla) hala çok yüksek fiyat listelerini eklemek gerekir. İsveç, Danimarka ve Almanya) sıfır emisyonlu otomobillerin satın alınmasını karşılayabilecek.
Yani, kurtarılacak çok zemin var. Matteo Salvini’nin Otomotiv Satıcıları Günü için Verona’da yaptığı açılış konuşmasında da altını çizdiği bir konu. Saf elektrik piyasasının bitmek tükenmek bilmeyen rakamları, satış kotaları ve kolonların verileri ekrana gelince, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı “Hızlanmamız lazım” dedi ve “AB’nin geri kalanıyla olan bu uçurum” dedi. kurtarılmalıdır”.
Bu nedenle, kaynakları biyoyakıtlara (veya sentetik yakıtlara) yönlendirmek yerine altyapılara ve teşviklere yönlendirmek daha iyidir. Aslında gerçek senaryo, otomobil üreticilerinin odaklandığı senaryo. Dataforce tarafından yapılan ilginç bir araştırmayla incelenen endüstriyel planlarına göre, önümüzdeki üç yıl içinde satışa sunulan tüm modellerin yüzde 44’ü tamamen elektrikli olacak ve şimdiden 2026’da piyasaya sürülen yeni modellerin yüzde 66’sı bile sıfır emisyonlu olacak. pazar. Bir kez daha net bir endüstriyel ve çevresel seçimi gösteren sayılar. Bununla birlikte, tek tek ülkelerde siyaset tarafından desteklenmesi gereken bir seçim. Özellikle İtalya’da.
Büyük ihtimalle. Ancak gerçek şu ki, araba satın almak isteyenler için bekleme süreleri hala birçok aya sıkışmış durumda: modele bağlı olarak 4’ten 9’a. Belki düzelir ama şimdilik öyle.
Covid’den önce daha fazla araba satıldığına dair olağan ve oldukça gereksiz şikayetlerin ötesinde, asıl sorun başka ve İtalya’yı ilgilendiriyor. Çünkü dünya genelinde otomobil satışlarındaki büyüme yüzdesinin en yüksek olduğu ülke Avrupa ise (Nisan’da +%29,2, ardından Fransa +21,9, Almanya +12,6, Birleşik Krallık + 11,6 ve İspanya +%8,2) tamamen doğruysa Elektriğe ilişkin veriler alt üst oldu. Gerçekten de, beş büyük Avrupa pazarı arasında en düşük payı İtalya alıyor (az da değil): ilk dört ayda İspanya (%4,7), Almanya (%14,3), Fransa (%14,8) karşısında sadece yüzde 3,7 ) ve Birleşik Krallık (15.4).
Bunlar düşündürmesi gereken veriler. Bu veriler kesinlikle altyapıların yeniden doldurulması ve ülke genelinde kullanılabilirlik açısından birçok gecikmenin sonucu: Kuzey İtalya’da yaklaşık %57, Merkezde %22 ve Güney ve Adalarda yalnızca %21. Ama sadece o değil. Çünkü tüm bunlara, defalarca tekrarladığımız gibi, yalnızca kişi başına geliri oldukça yüksek olan ülkelere izin veren (örneğin, içten yanmalı motorlu benzer modellerden ortalama olarak yüzde 30 daha fazla) hala çok yüksek fiyat listelerini eklemek gerekir. İsveç, Danimarka ve Almanya) sıfır emisyonlu otomobillerin satın alınmasını karşılayabilecek.
Yani, kurtarılacak çok zemin var. Matteo Salvini’nin Otomotiv Satıcıları Günü için Verona’da yaptığı açılış konuşmasında da altını çizdiği bir konu. Saf elektrik piyasasının bitmek tükenmek bilmeyen rakamları, satış kotaları ve kolonların verileri ekrana gelince, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı “Hızlanmamız lazım” dedi ve “AB’nin geri kalanıyla olan bu uçurum” dedi. kurtarılmalıdır”.
Bu nedenle, kaynakları biyoyakıtlara (veya sentetik yakıtlara) yönlendirmek yerine altyapılara ve teşviklere yönlendirmek daha iyidir. Aslında gerçek senaryo, otomobil üreticilerinin odaklandığı senaryo. Dataforce tarafından yapılan ilginç bir araştırmayla incelenen endüstriyel planlarına göre, önümüzdeki üç yıl içinde satışa sunulan tüm modellerin yüzde 44’ü tamamen elektrikli olacak ve şimdiden 2026’da piyasaya sürülen yeni modellerin yüzde 66’sı bile sıfır emisyonlu olacak. pazar. Bir kez daha net bir endüstriyel ve çevresel seçimi gösteren sayılar. Bununla birlikte, tek tek ülkelerde siyaset tarafından desteklenmesi gereken bir seçim. Özellikle İtalya’da.