amerikali
Yeni Üye
Bu, bilim adamlarına önemli içgörüler sağlayabilecek devasa bir veri hazinesidir: çevresel DNA. Bunlar organizmaların deri hücreleri veya sporlar yoluyla çevrede bıraktıkları genetik izlerdir. Bu küçük genetik taşıyıcıları araştırmak için şu anda Hessen Eyaleti Doğa Koruma, Çevre ve Jeoloji Dairesi'nde (HLNUG) bir pilot proje yürütülüyor.
Reklamcılık
Çeşitli disiplinlerden HLNUG uzmanları, hava ölçüm istasyonlarının havadan kaydettiği çevresel DNA'nın (eDNA) çevredeki canlıların tanımlanmasına uygun olup olmadığını inceledi. Hava ölçüm istasyonları başlangıçta yalnızca hava kalitesini ölçmek amacıyla havadaki ince tozları toplamak üzere tasarlanmıştı.
Proje koordinatörü Simon Thorn başlangıçta olumlu bir sonuca varıyor. Seçilen yöntemin temel olarak çevreden DNA toplanması ve analiz edilmesi için uygun olduğu gösterilmiştir. Örneğin toplanan eDNA, seçilen filtre depolama yöntemiyle bozulmadan kalır.
Havayla kurutulmuş DNA
Thorn, “Normalde DNA veya DNA'nın çıkarılacağı substratlar saf alkolle birlikte veya dondurucu sıcaklıklarda saklanırdı” diye açıklıyor. Bu, uzun moleküler zincirlerin çürümesini kontrol altına almak için gereklidir. Ancak hava ölçüm istasyonlarındaki filtreler sadece kurutulmaktadır. “Ve hâlâ işe yaradı.” Bunun anlamı, eDNA'nın daha sonraki analizinin kullanılabilir sonuçlar vermesidir; genetik materyalin uzun şeritleri, filtrelerin eDNA'yı hangi canlılardan aldığını okuyamayacak kadar parçalanmamıştı.
Bilim insanları öncelikle yöntemi test etseler de içerikle ilgili ilk açıklamalarda da bulunabiliyorlar. Thorn, “Toplanan çevresel DNA'nın yaklaşık üçte birinin mantar sporları olduğunu kabaca söyleyebiliriz” diye açıklıyor. Bu şaşırtıcı değil çünkü sporların raf ömrü mükemmel. Ancak dörtte biri eklembacaklılardan, çoğunlukla da böcekler grubundan geliyor. Ayrıca dörtte biri de omurgalılardan geliyor. Gerisi diğer canlıların renkli bir karışımıdır.
eDNA, birçok bitki ve hayvanın genetik materyalinin depolandığı referans veri tabanları aracılığıyla atanır. Thorn, “İyi kaydedilen ve iyi araştırılan gruplar var, örneğin kuşlar var” diyor. Bu aynı zamanda kelebekler ve böcekler için de geçerlidir.
Çamur kırıcılar arandı ve bulundu
HLNUG, farklı malzemelerden 112 filtre örneği toplamıştı; bunlar farklı yaşlarda ve farklı yerlerden gelmişti. Thorn, “Bu kesinlikle harika bir yöntem çünkü kolaylıkla standartlaştırılabilir” diye doğruluyor. Ayrıca analiz teknolojisi hızla gelişiyor ve malzeme toplayıcı olarak hava ölçüm istasyonları halihazırda mevcut.
Bilim insanı, eDNA çalışmasının diğer şeylerin yanı sıra “daha önce gözden kaçırmış olabileceğimiz türler veya bağlantılar hakkında ipuçları” sağlayacağını umuyor. Örnek olarak, eDNA'nın sudan filtrelendiği ve 20 ila 30 santimetre uzunluğunda bir demersal balık olan nadir çamur kamçısının arandığı bir çalışmayı gösterdi. Toplu taramanın ardından olumlu sonuç alınan sularda balık türlerine özel kontroller yapıldı. “Ve aslında yeni yataklar bulundu.”
(dz)
Haberin Sonu
Reklamcılık
Çeşitli disiplinlerden HLNUG uzmanları, hava ölçüm istasyonlarının havadan kaydettiği çevresel DNA'nın (eDNA) çevredeki canlıların tanımlanmasına uygun olup olmadığını inceledi. Hava ölçüm istasyonları başlangıçta yalnızca hava kalitesini ölçmek amacıyla havadaki ince tozları toplamak üzere tasarlanmıştı.
Proje koordinatörü Simon Thorn başlangıçta olumlu bir sonuca varıyor. Seçilen yöntemin temel olarak çevreden DNA toplanması ve analiz edilmesi için uygun olduğu gösterilmiştir. Örneğin toplanan eDNA, seçilen filtre depolama yöntemiyle bozulmadan kalır.
Havayla kurutulmuş DNA
Thorn, “Normalde DNA veya DNA'nın çıkarılacağı substratlar saf alkolle birlikte veya dondurucu sıcaklıklarda saklanırdı” diye açıklıyor. Bu, uzun moleküler zincirlerin çürümesini kontrol altına almak için gereklidir. Ancak hava ölçüm istasyonlarındaki filtreler sadece kurutulmaktadır. “Ve hâlâ işe yaradı.” Bunun anlamı, eDNA'nın daha sonraki analizinin kullanılabilir sonuçlar vermesidir; genetik materyalin uzun şeritleri, filtrelerin eDNA'yı hangi canlılardan aldığını okuyamayacak kadar parçalanmamıştı.
Bilim insanları öncelikle yöntemi test etseler de içerikle ilgili ilk açıklamalarda da bulunabiliyorlar. Thorn, “Toplanan çevresel DNA'nın yaklaşık üçte birinin mantar sporları olduğunu kabaca söyleyebiliriz” diye açıklıyor. Bu şaşırtıcı değil çünkü sporların raf ömrü mükemmel. Ancak dörtte biri eklembacaklılardan, çoğunlukla da böcekler grubundan geliyor. Ayrıca dörtte biri de omurgalılardan geliyor. Gerisi diğer canlıların renkli bir karışımıdır.
eDNA, birçok bitki ve hayvanın genetik materyalinin depolandığı referans veri tabanları aracılığıyla atanır. Thorn, “İyi kaydedilen ve iyi araştırılan gruplar var, örneğin kuşlar var” diyor. Bu aynı zamanda kelebekler ve böcekler için de geçerlidir.
Çamur kırıcılar arandı ve bulundu
HLNUG, farklı malzemelerden 112 filtre örneği toplamıştı; bunlar farklı yaşlarda ve farklı yerlerden gelmişti. Thorn, “Bu kesinlikle harika bir yöntem çünkü kolaylıkla standartlaştırılabilir” diye doğruluyor. Ayrıca analiz teknolojisi hızla gelişiyor ve malzeme toplayıcı olarak hava ölçüm istasyonları halihazırda mevcut.
Bilim insanı, eDNA çalışmasının diğer şeylerin yanı sıra “daha önce gözden kaçırmış olabileceğimiz türler veya bağlantılar hakkında ipuçları” sağlayacağını umuyor. Örnek olarak, eDNA'nın sudan filtrelendiği ve 20 ila 30 santimetre uzunluğunda bir demersal balık olan nadir çamur kamçısının arandığı bir çalışmayı gösterdi. Toplu taramanın ardından olumlu sonuç alınan sularda balık türlerine özel kontroller yapıldı. “Ve aslında yeni yataklar bulundu.”
(dz)
Haberin Sonu