canvade
Yeni Üye
Birinci yaşından itibaren giderek bağımsızlık kazanmaya başlayan çocuk, aile ortasında değişmeye başlayan bir birey haline gelir. Bu sayısız gelişim ve değişim devrinde çocuğun beslenme alışkanlıkları direkt yahut dolaylı olarak ailenin, bilhassa anne-baba ve var ise kardeşlerin beslenme alışkanlıklarından etkilenir.
Çocukluk periyodunda kazanılan beslenme alışkanlıkları ileri yaşlara da uzanır bu niçinle çocuğun taklit ettiği ebeveynleri ona en âlâ örneği oluşturmalıdır. Bu istikamette çocuklara hakikat yemek seçme alışkanlığı kazandırılmalı ve tek bir besin tipine bağlı kalınmamalıdır.
Çocuğun Beslenme Davranışı Üzerine Ebeveynlerin Tavrı
Çocuklar bilhassa 1-5 yaş kümesinde ailede rol model aldıkları bireylerin beslenme alışkanlıklarını benimser. Anne-baba neyi yerse onu severek tüketirken, yalnızca sağlıklı diye ebeveynlerin tüketmediği besinler çocuğa yedirilmeye çalışılırsa o besini tüketmeyi reddeder.
bu vakitte yemek için ısrar etme, ödül koyma yahut ceza verme üzere tavırlar yeme alışkanlıklarını olumsuz tarafta tesirler. Bu niçinle şişmanlığa eğilim gösteren yahut çok iştahsızlık görülen çocuklar haricinde besin seçimi ve hangi besinden ne kadar tüketileceği çocuğun isteği doğrultusunda olmalı, ayrıyeten çocuk yemek istediğinden daha fazla ölçüde yemesi için zorlanmamalıdır.
Besinler küçük porsiyonlarla verilmelidir, çocuk fazla ölçüde besini görüp yiyemeyeceğini düşünürse yahut o besini sevmeyeceğine dair bir önyargısı var ise yemek de istemeyecektir.
Çocuğun her besin kümesinden besini tüketmesi sağlanmalıdır. Beslenmede kesinlikle protein, karbonhidrat, yağ vitamin ve mineral istikrarı gözetilmelidir.
Günde 1 yumurta, 1 köfte kadar (pişmiş 30 gram) et yahut 1 porsiyon kurubaklagil tüketiyorsa bu 1-5 yaş kümesi bir çocuk için kâfi protein alımı sağlanıyor demektir. Süt ise günde 2,5 su bardağı (500 ml) ile sonlandırılmalıdır. Günde 1 bardak süt ve 4-5 kaşık kadar yoğurt tüketmesi çocuğun süt mamüllerine olan muhtaçlığını karşılamaktadır.
Beslenmede yağ kısıtlamasına gerek yoktur lakin tereyağı üzere hayvansal yağ kaynakları ve yağlı et tüketimi damar tıkanıklığına bağlı sıhhat meselelerini önlemek hedefiyle kesinlikle sonlandırılmalıdır. Ceviz, fındık, badem üzere yağlı tohumlar ve zeytinyağı üzere sağlıklı yağ kaynakları beslenmede yer almalıdır.
Sıvı tüketimi kıymetli olup 1-3 yaş ortası çocukların kilogram başına 125 ml sıvı tüketmesi gerekirken (10 kg ise 10×125=1250 ml sıvı) 3-6 yaş ortası çocukların kilogram başına 100 ml sıvı (18 kg ise 18×100=1800 ml sıvı) tüketmesi gerekir.
Yemek Hazırlama Kademesi
Değerli olan bir öbür mevzu ise pişirme biçimleridir. Kavurma-kızartma üzere pişirme halleriyle hazırlanmış yemekler besin pahasındaki azalmadan kaynaklı olarak kâfi besleyiciliği sağlayamamakta olup çocuğa faydadan epeyce ziyan getirebilir. Ayrıyeten fazla acı yahut baharatlı yiyecekler hazırlamaktan kaçınılmalı ve çocuğa çok sıcak/soğuk besinler verilmemeli.
Çocuklar 1-5 yaş kümesinde bir birey olarak görüldüğünü hissetmek ister. Bu niçinle yemek hazırlama basamağında yapabileceği nazaranvler verilerek mutfağı sevdirmeli ve ileriki hayatında da kendisi için yemek yapmanın eziyet gelmeyeceği günleri ona sunabilmelisiniz.
Çocukluk periyodunda kazanılan beslenme alışkanlıkları ileri yaşlara da uzanır bu niçinle çocuğun taklit ettiği ebeveynleri ona en âlâ örneği oluşturmalıdır. Bu istikamette çocuklara hakikat yemek seçme alışkanlığı kazandırılmalı ve tek bir besin tipine bağlı kalınmamalıdır.
Çocuğun Beslenme Davranışı Üzerine Ebeveynlerin Tavrı
Çocuklar bilhassa 1-5 yaş kümesinde ailede rol model aldıkları bireylerin beslenme alışkanlıklarını benimser. Anne-baba neyi yerse onu severek tüketirken, yalnızca sağlıklı diye ebeveynlerin tüketmediği besinler çocuğa yedirilmeye çalışılırsa o besini tüketmeyi reddeder.
bu vakitte yemek için ısrar etme, ödül koyma yahut ceza verme üzere tavırlar yeme alışkanlıklarını olumsuz tarafta tesirler. Bu niçinle şişmanlığa eğilim gösteren yahut çok iştahsızlık görülen çocuklar haricinde besin seçimi ve hangi besinden ne kadar tüketileceği çocuğun isteği doğrultusunda olmalı, ayrıyeten çocuk yemek istediğinden daha fazla ölçüde yemesi için zorlanmamalıdır.
Besinler küçük porsiyonlarla verilmelidir, çocuk fazla ölçüde besini görüp yiyemeyeceğini düşünürse yahut o besini sevmeyeceğine dair bir önyargısı var ise yemek de istemeyecektir.
Çocuğun her besin kümesinden besini tüketmesi sağlanmalıdır. Beslenmede kesinlikle protein, karbonhidrat, yağ vitamin ve mineral istikrarı gözetilmelidir.
Günde 1 yumurta, 1 köfte kadar (pişmiş 30 gram) et yahut 1 porsiyon kurubaklagil tüketiyorsa bu 1-5 yaş kümesi bir çocuk için kâfi protein alımı sağlanıyor demektir. Süt ise günde 2,5 su bardağı (500 ml) ile sonlandırılmalıdır. Günde 1 bardak süt ve 4-5 kaşık kadar yoğurt tüketmesi çocuğun süt mamüllerine olan muhtaçlığını karşılamaktadır.
Beslenmede yağ kısıtlamasına gerek yoktur lakin tereyağı üzere hayvansal yağ kaynakları ve yağlı et tüketimi damar tıkanıklığına bağlı sıhhat meselelerini önlemek hedefiyle kesinlikle sonlandırılmalıdır. Ceviz, fındık, badem üzere yağlı tohumlar ve zeytinyağı üzere sağlıklı yağ kaynakları beslenmede yer almalıdır.
Sıvı tüketimi kıymetli olup 1-3 yaş ortası çocukların kilogram başına 125 ml sıvı tüketmesi gerekirken (10 kg ise 10×125=1250 ml sıvı) 3-6 yaş ortası çocukların kilogram başına 100 ml sıvı (18 kg ise 18×100=1800 ml sıvı) tüketmesi gerekir.
Yemek Hazırlama Kademesi
Değerli olan bir öbür mevzu ise pişirme biçimleridir. Kavurma-kızartma üzere pişirme halleriyle hazırlanmış yemekler besin pahasındaki azalmadan kaynaklı olarak kâfi besleyiciliği sağlayamamakta olup çocuğa faydadan epeyce ziyan getirebilir. Ayrıyeten fazla acı yahut baharatlı yiyecekler hazırlamaktan kaçınılmalı ve çocuğa çok sıcak/soğuk besinler verilmemeli.
Çocuklar 1-5 yaş kümesinde bir birey olarak görüldüğünü hissetmek ister. Bu niçinle yemek hazırlama basamağında yapabileceği nazaranvler verilerek mutfağı sevdirmeli ve ileriki hayatında da kendisi için yemek yapmanın eziyet gelmeyeceği günleri ona sunabilmelisiniz.